Polski





STRUKTURALNO - POETYCKA




BARRO
Nie boi się cieszyć, 

nie boi  się nadmiaru, 
nie boi się ran,
nie relaksuje sie,
ale rozszerza
To co robimy jest tym , co opowiadamy
 i vice versa

BARRO
To  stary temat, pierwotny
który  wytryskuje  z dna studni,
a teraz płynie w naszych żyłach

BARRO
nie  ironizuje
nie  naśladuje
nie od razu interesujące,
wciągając   rozwija się  
jak  
wsysający  krajobraz, 

jak klimat, atmosfera, 
jak zbiorowe ciało. 








BARRO

W BARRO są  w zasadzie trzy postacie (trzej  bracia) i dwie historie.

Pierwsza  historia  wydaje się  oczywista:
 jest to  potyczka,  w ktorej nie jest jasne , czy postacie są oblężone w domu  czy może  w pułapce własnej podmiotowości.

Inna, najstarsza  -będzie obecna przez cały czas,  pełna tajemnic , stale  pulsująca  ,  pełna pęknięc  relacji  międzyludzkich. .

Jest nieodpartą tajemnicą w BARRO.

Konstrukcja  całości    jest   zdominowana  intensywnością  działań  , gry aktorów, którzy wkładają,  oddają swoje  ciało  i energię  aż po kres. ,
Prowadzi do zdarzeń , w których widz nie znajdzie ani łatwego , ani prostego wytłumaczenia, ale gdzie paradoksalnie wszystko  przedstawiane jest  z siłą tak konkretną i tak szczególną  - przez słowo    i  milczenie -  że ta dramatyczna historia  staje się   rzeczywiście  wyrażna   i bliska. 












BARRO został po raz pierwszy grane w 2009 roku w sezonie długą i pełną sukcesów  w domowego teatru, a następnie sezonu otwiera się w Teatrze  EL EXCENTRICO de la18, w 2010  i 2011, ponownie otwiera się ponownie w tym samym suksesem.





 OBSADA

FOTOGRAFII



SCENOGRAFIA 


 

Facebook

Seguidores